วาสนา ชาวหา (2525:2) กล่าวไว้ว่า “เทคโนโลยี หมายถึง การนำแนวคิด หลักการ เทคนิค ความรู้และระเบียบวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ตลอดจนผลผลิตทางวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้ในระบบงาน เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผล”
สังวาล แสงไทรย์ และคณะ (2550:2) กล่าวไว้ว่า “เทคโนโลยี หมายถึง การนำวิทยาศาสตร์มาประยุกต์พัฒนาขึ้นเพื่อหวังผลในทางปฏิบัติ การประยุกต์เพื่อการปฏิบัติต้องอาศัยบูรณาการระหว่างความรู้ด้านเทคโนโลยี กับความรู้ทางด้านวิศวกรรม การทุ่มเท การวิจัย และการพัฒนาศาสตร์ในการพัฒนาเทคโนโลยี เพื่อนำผลลัพธ์มาสร้างประโยชน์สูงสุดแก่มนุษยชาติ เป็นการนำความรู้ทางเทคโนโลยีมาสร้างคุณค่าและการพัฒนาคุณภาพชีวิตได้อย่างเหมาะสมตามกาลเวลาและสถานการณ์”
เหงิน (http://www.oknation.net/blog/kang1989/2008/06/30/entry-3) รวบรวมและกล่าวถึงทฤษฎีนี้ว่า “เทคโนโลยี หมายถึง การประยุกต์ นำเอาความรู้ทางวิทยาศาสตร์มาใช้ และก่อให้เกิดประโยชน์ ในทางปฏิบัติ แก่มวลมนุษย์กล่าวคือเทคโนโลยีเป็นการนำเอาความรู้ ทางวิทยาศาสตร์มาใช้ในการประดิษฐ์สิ่งของต่าง ๆให้เกิดประโยชน์สูงสุด ส่วนที่เป็นข้อแตกต่างอย่างหนึ่งของเทคโนโลยี กับวิทยาศาสตร์ คือเทคโนโลยีจะขึ้นอยู่กับปัจจัย ทางเศรษฐกิจเป็นสินค้ามีการซื้อขาย ส่วนความรู้ทางวิทยาศาสตร์ เป็นสมบัติส่วนรวมของ ชาวโลกมีการเผยแพร่โดยไม่มีการซื้อขายแต่อย่างใดกล่าวโดยสรุปคือ เทคโนโลยีสมัยใหม่เกิดขึ้นโดยมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นฐานรองรับ”
สรุป
การนำแนวคิด หลักการ เทคนิค ความรู้และระเบียบวิธีการทางวิทยาศาสตร์มาประยุกต์และพัฒนาขึ้นเพื่อหวังผลในทางปฏิบัติ และเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด
อ้างอิง
วาสนา ชาวหา (๒๕๒๕).เทคโนโลยีทางการศึกษา.กราฟฟิคอาร์ต ; กรุงเทพฯ
สังวาล แสงไทรย์ และคณะ(๒๕๕๐).วิทยาศาสตร์กับการพัฒนาคุณภาพชีวิต.สำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ ; กรุงเทพฯ
แหล่งที่มา: http://www.oknation.net/blog/kang1989/2008/06/30/entry-3. เข้าถึงเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2554
แหล่งที่มา: http://www.oknation.net/blog/kang1989/2008/06/30/entry-3. เข้าถึงเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น